Verzuchten...

Hebben jullie dat soms ook? Dat je even alleen op de wereld zou willen zijn?
Ik ben moe, of beter, vermoeid.
Altijd trots dat het je lukt om alles in goede banen te leiden, iedereen gekleed te krijgen, het huisje proper te houden, de hondjes gezond te houden, ...
Maar nu even niet.
Nu zou ik eventjes willen verdwijnen en rusten ... rusten ... rusten ...
Geen zorgen, geen gepieker.
We moeten nu sowieso door een drukke, hectische periode. Met de verhuis en de zaak.
Maar nu heb ik er eventjes geen zin in ...
pfffff