Tristan loopt hier nu al drie dagen rond als dokter, met zijn echte doktershoed en doktertas. Wat een doktershoed is weet ik nog steeds niet, maar het hoort erbij !

Goed nieuws! De voeding via de katheter verliep allemaal goed, behalve het bijhorende alarm van de pomp zo nu en dan (en liefst 's nachts). Maar al bij al viel dat wel goed mee. Maar de morfineoverdosis die ik nog steeds kreeg toegediend begon mijn keel uit te hangen. Dus vandaag werd beslist om de katheter uit te halen en dus te stoppen met de voeding en de pijnpomp.
Vanaf vanavond ben ik dus terug bij mijn vertrouwde pleisters en mijn fortimellekes. En ik kan ook alweer een beetje gewoon eten, dus da's ook goed nieuws hé.
Oef ! Roel en Alex, bedankt voor jullie goede zorgen, maar ik ben blij dat ik jullie nu niet meer zal zien. Da's teken dat ik weer letterlijk zo vrij als een vogeltje ben.
Nu kan ik weer douchen, in bad, genieten van mijn eten, ...
Maar goddank dat ik die voeding heb gekregen, want om eerlijk te zijn, ik was er anders niet meer geweest, of op zijn minst niet veel meer dan een plantje.

De overdosis morfine uit zich in troebel zicht, geen tv kunnen kijken, geen boeken kunnen lezen, veel te veel slapen...
Nu zal ik natuurlijk ontwenningsverschijnselen krijgen, maar het vooruitzicht om weer mijn oude ikje te kunnen zijn, zorgt ervoor dat ik dat er voor over heb.