Gisteren deed ik een poging om 'de Sleutel tot Zelf-Bevrijding' te lezen. Sorry Ilse, maar 'not my cup-of-tea'. Vreemd hoe een mens plots anders staat tegenover de dingen. Ik dacht dat dit nu inderdaad een boek zou zijn waar ik me wel zou in vinden, maar momenteel vind ik het compleet bij de haren gegrepen.
Net als toen ik dacht dat ik mijn heil zou vinden bij Reiki. Ik draag Reiki in me, en ik geloof ook echt dat dit me ondersteunt. Maar om opnieuw een volledige Reiki-behandeling te ondergaan, dat zie ik totaal niet zitten.
Reiki brengt in mij ook de emoties los. En dat is wel het laatste wat ik nu zou kunnen gebruiken !
Voor de rest verloopt alles vandaag nogal grappig. Vanmorgen heb ik dan toch maar een pilletje genomen tegen de spier- en gewrichtspijn. Dik in orde! Bijna geen pijn te voelen. Maar nu zegt mijn ventje wel dat ik op rubberbeentjes loop.
Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven, en misschien komen die 'rubberbeentjes' nog dichtst in de buurt van hoe het voelt. Ben al blij dat de kindjes me nu niet kunnen zien, of die zouden nogal lachen met hun mama!
3 opmerkingen:
Haha, dat spoort me aan om het boek de komende 5 jaar nog altijd niet te lezen:-))))
Shirley
Hoi zus...mooi, de nieuwe lay-out van de blog...gewoon, zoals het leven nu is!
En, inderdaad, soms kunnen situaties in het Leven alles van uit een andere invalshoek belichten...wij kunnen enkel van op de zijlijn toekijken, nietwaar? Hoe het echt voelt, dat weten wij gewoon niet...(maar die rubberbeentjes lijken me best leuk: als opvoedster is flexibiliteit hard nodig;-)).
Dag Mieke,
Ik vind het knap van je dat je elk deurtje op je weg toch even probeert en kijkt hoe het daarbinnen aanvoelt.
Blijf vooral verder deurtjes openen!!
Wat de Reiki betreft daar kan ik je erg goed in volgen. Reiki brengt inderdaad veel emoties boven.
En er zijn dagen en momenten dat het bovenkomen van je gevoelens niet gepast lijkt. Wat ik graag wil zeggen is laat de emoties zoveel mogelijk naar boven komen ( ook al is heel deze situtie emotioneel al erg belastend voor je), stop ze niet verder in hun potje. Emoties zetten zich vast in je organen en horen daar niet te zitten, ( ik ben ervan overtuigd dat deze vastzittende emoties ons ziek maken, maar dat is natuurlijk mijn mening).
Of dit nu met Reiki loskomt of met iets anders, het belangrijkste is dat je stappen zet op deze weg en blijft openstaan. laat maar gebeuren wat er zich aandient.
We kunnen ons natuurlijk alleen maar inbeelden hoe het voor jou moet zijn om deze genezingsweg te gaan. Jij bent het die stappen zet en de emoties voelt.
Ik hoop dat ik je langs deze weg een beetje warmte en liefde kan toesturen.
Lieve knuffel.
Een reactie posten