Zo Grote Zus, de instellingen wat aangepast zodat de berichtjes niet iedere keer verdwijnen. Zo beter?
Vanaf nu zal Grote Zus mij assisteren op deze blog. Dat kan het voor de omgeving misschien soms wat verduidelijken, maar ook voor mij zijn haar bedenkingen een steun en toeverlaat. Een mens zit soms zodanig vast in oude gewoontes en gebruiken dat het deugd doet om de visie van iemand buiten het gezin te horen. Dat doet me dan even stilstaan bij hoe ik met alles omga en alles toch vanop een afstand te bekijken.

Op dit moment voel ik me nog steeds belabberd. Kantje boordje misselijk, oververmoeid, futloos en zwaar geconstipeerd. Ok, misschien ga ik iets teveel in detail, maar dat laatste is meestal het lastigst!
Ik zou alles doen om fruit te kunnen eten zodat ik wat vlotter naar het toilet kan gaan, maar dan krijg ik darmkrampen. Geef mij dan maar even het stoelgangongemak!

Tristan is thuis van school vandaag. Dus da's de ideale gelegenheid om mij wat te herpakken en mijn gedachten wat te verzetten. Het kindje is vanmorgen opgestaan met een dik blauw oog nadat hij gisteren van nabij kennis maakte met de speelplaats. Dus zullen we lekker voor elkaar zorgen vandaag.

Zoals Grote Zus zo mooi verwoordt, blijf ik nog steeds een druk leven leiden (toch volgens kankerpatiënten). Maar dat houdt me op dreef. Telkens iets om naar uit te kijken en me niet in een strik te laten vallen.
Ik ben nog steeds op zoek naar lotgenoten. Maar het is dubieus, mijn zoektocht. Langs de ene kant wil ik echt mensen van mijn leeftijd (of toch op zijn minst jonger dan 50 jaar) met dezelfde ziekte als ikzelf leren kennen. Onze ongemakjes en bedenkingen delen.
Langs de andere kant lieten Mieke, de sociaal werkster, Marjolein, de psychologe en Dr Stragier, mijn oncologe, mij er ook bij stilstaan dat dit misschien meer negatieve dan positieve gevoelens zal geven. Stel dat het met die meid dan niet zo goed verloopt? Hoe zal ik mij dan voelen?
Misschien moet ik inderdaad gewoon contact zoeken met andere jonge kankerpatiënten, gelijk welke vorm zij hebben. Wat praten over de kleine dingetjes en horen hoe je ermee kan omgaan.
Ik kreeg het adres mee van het Inloophuis te Brugge. Nieuwstraat 7, 8000 Brugge.
Daar kunnen patiënten, familie en vrienden elke dag vrij binnenlopen van 9u30 tot 16u30.
Op een aantal data organiseren ze daar koffieochtenden. Ja Grote Zus, nog iets wat ik op mijn agenda zal plaatsen. Ik wil dit wel eens een kans geven, dan weet ik onmiddellijk of het dit is wat ik zoek.

Lieve mensen, nu ga ik mij lekker in de zetel nestelen met mijn zoontje.

Tot de volgende