Gisterenavond, totaal out of the blue, keihard met mijn kop tegen de muur gelopen.
Ik was op mijn gemak aan het kletsen met mijn ventje, de hondjes aan het strelen en met een half oog naar tv aan het kijken. En dan ... Een onmenselijke krak ...
Ik werd bang.
Bang voor hoe het nu verder zou gaan
Bang voor als ik er niet meer zou zijn
Bang voor de ziekte
Bang voor de emoties

Het k-monster had me even in zijn greep, maar het kent mij blijkbaar niet goed. Want ik laat mij niet zo gemakkelijk doen !
Na een heerlijke nachtrust opgestaan met het zonnetje.
En nu leuke plannen maken voor deze week en genieten van het zonnetje.

Mensjes, ik voel me zaaaaalig !!!