Zwaar ziek ...
Gisterenavond rond een uur of twaalf zijn we in ons bedje gekropen.
Ik voelde me al de hele avond niet te denderend.
Rond 1u30 is de party dan begonnen. Darmpkrampen als nooit te voren (of toch?).
Didier heeft de hele nacht goed voor me gezorgd.
Na teveel pijn en pilletjes slikken moest ik dan ook nog braken.
Vanmorgen is Marieke dan maar langsgekomen en heeft me verlost met twee paardenspuiten in mijn billen.
En nu? Slapen, rusten, morfine slikken en Sprite drinken om toch wat suiker binnen te hebben.
Morgenochtend is mijn oncologe terug uit vakantie. Dus mijn eerste werk is haar bellen om een afspraak te maken.
De laatste maanden leef ik van obstructie tot obstructie. En zoals Didier en ikzelf ook al dachten, merkte Marieke op dat alles heel goed gaat met mij, behalve alleen maar die onnozele darmperikelen. Dus hopen we nu een oplossing hiervoor te vinden, en dan kan ik weer lekker verder met iedereen ambeteren, uitstapjes maken en ons huisje verder decoreren.
Zou wel leuk zijn.
Stomme darmen ...