Toch eventjes tussendoor een stand van zaken : perfect !
Ja hoor, zo simpel kan ik het maken !
Ik neem maagbeschermers, pilletjes tegen urineverlies, een rustgevend pilletje, laxeermiddel, een slaappilletje, mijn morfinepleister en mijn heilig cortisonepompje.
Toen ik vanmorgen in de spiegel keek, zag ik toch wat gezwollen wangetjes. Maar zolang het niet nog meerdert, maak ik er niet zo van. Gisteren zijn mijn vriendin dat ik er héél goed uit zie, dus misschien sta ik wel met bolle wangetjes?
Maandag mogen de draadjes van mijn pac (port-a-cath) eruit. Toen ik gisteren dweilde viel me op dat ik dat ding eigenlijk vergeten was. Ik voelde het plots tegentrekken en mijn eurocentje viel dat ik eigenlijk nog maar pas was geopereerd. Dus me dan toch maar eventjes stilgelegd in de zetel.
Maar weet je wat ik leukst van al vind? Ik kan weer gewoon eten. Lekker gezellig mee aan tafel, gelijk wat de pot schaft. Natuurlijk wat oppassen met pikant of stoppende dingen, maar het lukt !
En da's weer puur genieten, want dat was ondertussen toch al drie maanden geleden.
In ons gezinnetje is etenstijd een heel belangrijk moment. Lekker bijkletsen, samen aan tafel zitten, ... En morgen gaan Didier en ik gezellig uit eten. Daar heb ik nu eens zin in.
Gisteren schrok ik wat toen ik de kindjes naar hun papa terug bracht. Ik heb niets meer van weerstand! Toen ik buitenkwam en in de koude wagen kroop zat ik echt te bibberen van de kou. Gisterenochtend was onze mazout op en het was middag tegen dat het terug opgewarmd was. En nee, ik kan daar echt niet meer tegen.
Als je gaat werken of zo ben je gewoon om geregeld nog eens buiten te komen, maar met mij is dat dus niet het geval. Ik hoop mij volgende week weer wat te laten wennen aan het winterweer, terwijl de kindjes er niet zijn. Wat lichte werkjes in de tuin en de auto's poetsen.
Nog even dit: gisteren was er wat paniek. Sinds kerstavond voelde ik iets in mijn keel, maar ik zweeg erover. Maar gisteren begon ik toch wat bezorgd te worden. Denkend dat er iets nieuws aan de hand was.
Marieke heeft me wat gerustgesteld. Ik hou het natuurlijk verder in de gaten, maar het zijn waarschijnlijk ligamenten die wat tegentrekken of zo door de pac en een verkoudheid. Dus neem ik nu ook medicatie tegen de verkoudheid. Gewoon voor het gemak.
Enjoy your weekend ! Dat ga ik zeker doen !
zaterdag 27 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Dag Mieke
Hier een reactie van iemand van wie je het wellicht niet verwacht. Sinds jaar en dag krijg ik van je moeder rond nieuwjaar een briefje waarin ze vertelt hoe het met je gaat. Jammergenoeg stond er nooit een tegenadres op zodat ik niet kon reageren.
De vorige jaren was de boodschap altijd heel positief en dat deed me deugd.
Toen ik vandaag moest lezen dat je ziek was, moest ik even slikken. Ik herinner je nog als een rebel (maar dan wel een lieve rebel) en ik hoop dat die kracht van toen je nu kan helpen door die moeilijke periode te gaan. Weet je, woorden kunnen soms onvoldoende zeggen wat iemand denkt of voelt. Daarom alleen dit, toen ik een deel van je blog gelezen heb, weet ik waarom ik altijd in je ben blijven geloven: je bent een sterke vrouw.
paul vanthournout, directeur Sint-Jozefsinstituut- College te Torhout
Dag Mieke
Blij te horen dat het weer iest beter gaat met jou,en dat je weer kan genieten van alle leuke dingen
Geniet maar met volle teugen van je etentje morgen met je ventje maak er een leuke dag van hoor!
Vele Groetjes
Francine
hey meid
ik denk dat dat rebelse karakter (cfr. reactie directeur) van je je zeker van pas komt nu hé! en of je een sterke vrouw bent...
ik voel me zelf al veel beter gewoon door jouw blogje te lezen... geniet maar lekker verder, en we bellen volgende week nog wel es hé (ik laat je nu effe met rust, enfin, met alle drukte om je heen!)
liefs en dikke knuffel
tricky
even een virtuele hug voor zo'n lieverd..
grts
frieke
Wat een fantastisch nieuws, de laatste dagen! Wou toch snel even reageren op dit berichtje. Je weerstand, de kou? Weet jij eigenlijk wel hoe koud het is dezer dagen brrrrrrrr!!!!!!!! Ik heb nogal wat reserves, maar bibber uit mijn vel als ik buiten kom! De auto wassen en in de tuin werken? Geen denken aan momenteel :-).
Groetjes
kou Mie
Wat goed dat alles ok is. Ben echt blij. De feestdagen zijn toch intense dagen, blij dat je er van geniet!
Veel liefs en hugs
Ann en Seppe*
Dag Mieke en gezin,
tijdje geleden, maar je ondertussen wel gevolgd, al ben je daar vet mee hé. Ik beaam hierboven: daarnet op die foto's lijken jouw ogen nog met het meeste vuur, en da's goed om zien. Vuur is warmte én kracht. En kou en/of weerstand: ik bibber me te pletter, 't is gewoon berekoud en dan zie ik mensen met een gewone jas terwijl ik als een ingeduffelde ijsbeer rondloop... Tijd dat het zomer wordt! Maar ondertussen laten we ons afglijden naar 2009, een kaartje volgt nog wel.
Hou je goed, meid, dikke zoen. g-riet-ings.
Een reactie posten