t was weer heel druk. Vanmorgen al aan telefoons alleen , best van mijn secretaresse shannon die een beetje kon helpen. Dan naar bank, flairs kopen en om de menu's naar zaal.
En dan met heidi brainstormen ivm de mis. De muziek zoeken was het leukst, enthousiast als we een passend lied vonden voor mieke, tranen als het een beetje te passend was.
De teksten zijn vooral heidi's werk gelukkig maar want ik zou er iets van maken.. communie na het slotgebed en zo.
Dan naar het funerarium, confronterend als je de dag ervoor nog in heel leuke foto's hebt geneusd van een prachtige jonge vrouw. Emoties dus maar dan oh zo schattig als balder en tristan er bij kwamen.
Dan nog foto regelen voor bidprentjes en shannon naar dans voeren, wat overlijdensberichten ronddragen (dank u voor de tip moeke) en dan nog vele buren op bezoek.
Heel tof van die mensen, al wilden ze niks drinken ... hadden ze dan niet door dat ik al de hele tijd op weg was en dorst had ... hihihi.
Ja bloggerkes, als ik dit nu nog eens herlees dan is de samenvatting : een lach en een traan, lachen voor het geluk dat je gehad hebt om met mieke te mogen samenleven, een traan omdat je weet dat we nog zoveel van plan waren ....dat we zoals we zelf in het begin van onze relatie zegden samen wel gingen 130 jaar moeten worden. Het voelt allemaal zo stil, zo kleurloos, zo miekeloos ...
T was een lange dag en ik ga shannon in bed stoppen, wreed grappig zegt ze als ze over mijn schouder mee leest ... (ik ben zo blij dat ze nu bij me is)
nu nog een beke rustig aan en vroeg slapen, want ja hoor morgen alweer veel te doen