Gisteren was ik blijkbaar iets te ontkennend over mijn gevoelens.
De obstructies volgen elkaar zodanig vlug op dat mijn hoofd even niet meer mee kan.
Ik zit in zak en as, het wordt me iets teveel.
Maar met de knuffels van iedereen rond me en mijn huisarts die me blijft plagen, geraak ik er wel weer bovenop.
Mocht het hier eventjes stil blijven, geen paniek.
Ik heb gewoon wat tijd nodig om me aan te passen aan mijn nieuwe leventje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Bij deze een virtuele knuffel uit het midden van de Westvlaanders. Een goeie dikke. Eentje die hopelijk een beetje helpt. Sterkte!
ook van mij nog een hele dikke knuffel aan een straffe madam die inderdaad niet altijd straf wil en moet zijn ;-)
hoop dat je oncologe morgen misschien een beetje verlichting kan brengen?!
tricky
ps: er zit een heuse knuffelkoe naast me in de auto momenteel, die ik snel een keer richting dadizele wil sturen...
Logisch toch meid dat het je soms te veel wordt. Ken de pijn die door obstructies veroorzaakt wordt en het put je helemaal uit.
Ik duim voor een oplossing bij de oncologe vandaag.
Knuffel
Elly
Mieke,
veel succes bij de oncologe vandaag, hopelijk heeft zij een oplossing voor de obstructies.
Dikke knuffel,
Evi, kyenna en Iliana
lieverd hier een dikke knuffel vanuit het Nederlandse Brabant.. soms heb je dat gewoon nodig.. en ook van mij succes bij de oncoloog.. ik hoop echt dat er een lichtpuntje voor je gaat glooren..
hoe dan ook..
grts
frieke
Dikke knuffels van ons. Hopelijk gaat het goed vandaag!
Ik leef enorm met je mee!
Liefs Seppe en Ann
Een reactie posten