Ik zag net Dr Nagels, één van mijn nieuw-verworven artsen.
Zal toch een lijstje moeten aanleggen met alle dokters die ik ondertussen onder mijn hoede heb (of is het omgekeerd?).
Als er nu niets spectaculairs verandert, mag ik vrijdag naar huis. Joeperdepoepie.
De grootste struikelblokken waren ten eerste de aanvraag voor de voeding die ik nu via de katheter krijg. Blijkbaar kosten zo'n zakjes een kleine € 1000 per maand, dus mogen ze inderdaad de moeite doen om te zien of ik het terugbetaald krijg. Maar mijn ventje garandeerde me dat moest dat niet het geval zijn, hij me sowieso meeneemt naar huis. 'k Heb toch chance hé! ;-)
De tweede, en belangrijkste, struikelblok zijn de microben die op die voeding afkomen. Die katheter zit namelijk vlak bij mijn hart en longen, dus ik zou liever geen infectie oplopen.
Dus willen ze mijn bekabeling tot een minimum herleiden tegen vrijdag en stuur ik Didier nog naar de apotheek om een voorraad van ontsmetting en Dettol in alle vormen en maten.
Je hebt zo van die kleine flesjes die je in je zak kan steken met appelgeur, aardbeigeur, ... om je handen te desinfecteren. Dus vanaf nu: verplicht ten huize Beerland !!
Hopelijk heeft Tristan geen snotneus als hij vrijdag terug naar huis komt, anders staan we onmiddellijk voor een uitdaging !
Douchen mag ik niet meer, maar in bad zou misschien wel nog lukken. Nu, als ik dat op voorhand weet, dan heb ik er geen probleem mee. En dan heb ik een reden om mijn ventje elke dag mijn rug te laten wassen, jippie !

Dus, ik ben er weer bovenop. Nu enkel ons huis nog desinfecteren en ik ben weer vertrokken...