Yes, het is gelukt! Vandaag ga ik naar huis. Met mijn kerstboom (lees: infuusstandaard) mee en een serieuze organisatie rond me, maar het lukt.
Ik heb het hier goed gesteld, hoe vreemd dat het eerste moment ook mag klinken. De palliatieve dienst is perfect om te recupereren, wat op krachten te komen. En bijkomend voordeel is dat ik nu geen angst meer heb mocht het nodig zijn dat ik nog eens langskom. Ik ken het ondertussen een beetje.
De rustige sfeer, de living waar je zou vergeten dat je in het ziekenhuis bent, de lekkere koffie en gebakjes, ...
Ik moet zoveel mensen bedanken voor de goede zorgen de laatste tijd, dat ik niet weet waar begonnen. Dus hopelijk is het een begin via deze weg: een dikke dankuwel !!! De knuffels volgen nog ...