Sinds gisteren staat mijn medicatie op punt. Ik voel de verbetering !
En vanaf vanmorgen heb ik ook de juiste steunkousen aan.
Eens ik ze aanheb doet het immens veel deugd. Maar het is wel pijnlijk om ze aan en af te doen.
Ja, het is letterlijk een tweede huid hé. En spannen dat dat doet om over je been te trekken.
Er komt nu elke ochtend een verpleegster en in het weekend zou Didier het proberen om ze aan te doen. Afdoen kan ik nu weer zelf (vorige week ging dat niet lukken !).

Gisteren was een drukke dag van bezoek. Eigenlijk is het al de hele week druk van bezoek.
Maar het is telkens leuk en gezellig. Het enige probleem gisteren was dat ik voelde aan mijn been dat ik veel te weinig had bewogen. Dus begon mijn been te gloeien als zot.
Vandaag dus lekker veel rondcrossen, heb ik veel meer deugd van.
Begrijp me niet verkeerd hé, op mijn tempo hier in huis.

Morgen ga ik waarschijnlijk achter de kleertjes voor Balder zijn eerste communie. Doordat hij zijn eerste communie al deed in oktober, was het volledig uit mijn gedachten gegaan dat ik nog kleren moet halen. Het ventje mag toch knap staan om de tweede keer zijn eerste communie te doen hé.
Hopelijk vinden we nog iets, want ik vrees dat ik laat aan zal zijn. Maar anders zullen we wel inventief zijn.

Gisteren kwamen er vrienden die niet kunnen komen naar ons huwelijk. Ze hadden een pracht van een orchidee mee.
We hebben gezellig een flesje of twee champagne gekraakt. Ik heb er zo van genoten !
En ondertussen hebben we onzen trouw al eens gevierd, hihihi.

En nu ga ik mijn ramen poetsen. Toedeloe !