Ik had een rustige dag verwacht, maar er bleek door de drukte deze week toch een aantal boodschappen zich op te dringen. De kippen gingen bijna in staking, de frigo zag er van binnen al net zo leeg uit als ik mezelf voel, en voor de eerste maal deze week heb ik gekookt. Het was al de hele tijd fast-food, frieten, lasagne en iglo (nietwaar tricky). Nu wil ik mezelf weer wat meer regelmaat opleggen. Rustige middag ? Ah nee .. want ja ik heb zo'n hangertje besteld.
Ik denk dat het heel goed zal aanvoelen om een beetje mieke nog bij mij te hebben.
Dan naar moeke's geweest om de rouwkaartjes, te lezen enz...
Dan klaarmaken om naar het voetbal te gaan. Ik heb een abonnement op club brugge, samen met shannon en mijn broer willem. Het had een uitlaatklep moeten worden, maar toch gaf het ook een wrang gevoel : want ik smste bij iedere goal de stand naar mieke thuis, we smsten tijdens de rust en we belden als ik vertrok naar huis. Nu was het wel heel duidelijk dat ik niemand meer had die thuis op me wacht... confronterend .. de gewoontes, de kleine leuke dingen van een koppel ... weg!
Nu al een half uurke thuis, shannon onmiddellijk in bed. Shannon heeft vandaag haar 2 partners in crime gemist : balder en tristan. Omdat ze zich al zo goed en sterk heeft gedragen zou je vergeten dat zij ook moet lijden onder het verlies van niet alleen haar vriendin mieke, maar ook van 2 "broerkes".
En voor dat ik hier weer berichten krijg van : ge moet positief blijven of iets in die aard : ik ben realist. Mieke en ik hebben altijd fier gezegd : wij hebben 3 kinderen, we zijn een gezin van vijf. Nu nog 2 ! Enne ja we waren maar 3 jaar samen, maar tristan is maar 3 jaar en 3 maand, het was co-ouderschap en dus helft van zijn leven heeft hij bij mij geweest. Ik mis die kleine ook verschrikkelijk. Mijn dikke vriend zegt hij (enne met dik bedoelt hij dik, de kilo's dus hihihi ) Dat komt allemaal boven op het verlies van mieke. shannon vertrekt morgen ook voor 14 dagen, dat maakt het allemaal nog wat moeilijker.
Want de volgende week mis ik er 4 van ons ... t lijkt wel het 10-kleine-negers verhaal.
K ga nog wat tv kijken want slapen zal niet lukken, en dan straks toch proberen een oog dicht te doen.
och ja morgen weer een andere dag ... fris en monster ... pfft
slaapwel
PS : vannacht stond er een ietwat andere versie op, na een tukske voor de tv heb ik deze een beetje aangepast. (na ieder tukske ben ik wa milder hé)... niet dat het niet waar was, maar misschien dat het de misierie niet waard was
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
12 opmerkingen:
Beste Didier
Ik hoop dat je Tristan en Balder op regelmatige basis kunt blijven zien. In hen leeft Mieke ook verder. Hen zien opgroeien zal je kracht geven. Voor Shannon moet het ook erg zijn om haar broertjes te moeten missen. Ik hoop dat je iets kan regelen zodat je de kinderen meer kunt zien, om terug jullie gezinnetje te vormen. Het zal het rouwproces toch zeker verzachten.
Ik leef met je mee!
warme knuffel
Hoi Didier,
Ik hoop ook zo dat je Tristian en Balder op regelmatige basis kan blijven zien. En ik ga zeker niet zeggen dat je positief moet blijven, ik denk dat dat niet gemakkelijk is nu, je zit in een enorme moeilijke periode nu, en ik vind echt geen troostwoorden nu, ik leef met je mee, en vind het fijn dat je dat hangertje hebt besteld, vond dat echt een goed idee
groetjes Sabine
Dag Didier,
Tussen de regels door zie ik tòch weer een beetje humor.
Wat dat betreft zaten jullie vast òòk op èèn lijn.
Ondanks alles tòch een kleine woordspeling die me deed glimlachen.
De leegte zal je nu extra voelen nu je de kindjes minder zal zien.
Ook voor Shannon zal het niet meevallen.
Denk aan jullie.
Mandy.
Weer een nieuwe dag.
Elke nieuwe dag word je aangereikt als een nieuwe kans om gelukkig te zijn!
Maar neem de tijd om alles een plaatsje te geven.
Hier denken we aan jullie.
Het moet zo verschrikkelijk moeilijk zijn. Al dat missen...
Leen
Dag Didier,
Ik las dat je dit blogje wou afsluiten vandaag. Ik dacht aan wat je zei 'wel laten staan'.Het laten staan, of ergens op je computer opslaan zou mss voor Tristan en Balder een belangrijke herinnering kunnen zijn?, Als ze op zoek gaan naar hun mama en de ziekte die haar wegnam. Ik hoop dat ze jou, en ook Shannon en de grootouders, tantes en nonkels nog veel mogen zien; dat jullie de verbondenheid met Mieke en het plezier maken mogen blijven delen.
Als je stopt met bloggen, misschien lees ik nog wel eens iets van je op het blogje van Tricky? Tot daar?
Eline.
Je doet het goed, Didier, stap er stap, dag per dag. Jammer dat het niet op jouw manier kan, mss goed dat je gewoon verder moet op de stroom.
ieke koos voor jou, laat dat een zekerheid wezen die blijft. Ik wens je veel courage, en... leef gewoon verder, een leven mieke waardig. g-riet-ings.
Woorden schieten tekort...
Maar we wensen jou toch veel courage toe... en neem alle tijd!
Het is een fijn idee dat hangertje, zo heb je jou Mieke voor altijd bij je!
Denk aan jullie!
eentje uit daizel...
Didier,
krijg er kippenvel van, kan me zo goed voorstellen dat jij en Shannon Balder en Tristan erg missen. Hoop voor jullie dat ze nog contact zullen houden.
Hopelijks vindt je de kracht om alles beetje bij beetje een plaatsje te geven.
Wil jullie nog héél veel kracht en moed sturen.
Dikke knuff
mss een idee om de video van de begrafenis waar ik hoorde dat mieke zwaaide , hier een link te zetten naar youtube , zo kunnen wij (bloglezers) ook nog ff afscheid nemen ,
gelukkig laat je haar blog staan
veel sterkte aan jullie allemaal de komende tijd
Toen ik dit las, vond ik het raar van mezelf dat ik nog niet had stilgestaan bij het idee dat je de jongens nu niet meer bij je zou hebben. Dit maakt het verdriet er niet beter op. Ik hoop dat je hen nog vaak kan zien!
Een reactie posten