Een heel moeilijke dag vandaag want ge zit met onnoemelijk veel verdriet, ge ziet veel verdrietige mensen, ook een beetje angst dat de mensen de mis niet mooi zullen vinden, een beetje ergernis ...
De mis was af, dus vooral dank je wel heidi ! je hebt er veel tijd, tranen en inkt in gestopt.
Ere wie ere toekomt. Het was een afscheid mieke waardig. Het scherm met foto's en video was ook tof, goeie keuzes moeke.
Ik moet echt nog iedereen bedanken die of aanwezig was, me een kaartje hebben gestuurd, mij een mail hebben gestuurd, of hier een reactie hebben achtergelaten.
Er was echt heel veel volk in de kerk en ik was trots om mieke's man te zijn.
Zeg jullie die op alles reageren (grapje) : wat denken jullie over zo'n hangertje met as erin. Boerenbedrog, leuke herinnering, of gewoon weg doen ??? Ik twijfel dus geef eens een paar meningen. Ik heb deze week genoeg nagedacht, ik ga eens luisteren (goh dat laatste zou mieke graag gehoord hebben hé) Ik ben moe mensen sorry dat er na zo n dag zo n flutbericht volgt maar ik voel me leeg.
Lieve bloggerkes, ik ga zondag het laatste bericht publiceren, ik ga de blog niet verwijderen maar nieuwe berichten komen niet meer. Velen hebben me al gevraagd om ermee door te gaan maar ik zie het nut niet in van een blog : de man na mieke.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
25 opmerkingen:
Lieve Didier, doen.... als je dan héél even Mieke dicht wil hebben...of altijd...
Je hebt het héél goed gedaan vandaag. En... ik begrijp waarom je er niet mee doorgaat, respect hiervoor ! Wel blij dat de blog niet verwijderd wordt ! Knuffel!
hallo didier,
mooie dienst vandaag, het typeerde mieke hoe en wie ze was.
wel jammer dat het èèn van de laatste berichten zal zijn op heer blog.
wat het hangertje betreft vind ik dat een mooie herinnering,ik zou dat zeker doen dat heb je altijd iets dicht bij jouw dat van haar was.
Lieve didier,
Ik kan je volgen: we zijn allemaal moe na zo'n periode.
Ook voor mij was het hiervoorgaande berichtje het laatste berichtje op deze blog. Natuurlijk ga ik gewoon door op mamaHeidi's blogje, maar Miekes verhaal moet Miekes verhaal blijven. Ik ben dankbaar voor de vele mensen die hier tot nog toe ons lief en leed deelden.
Ge kunt natuurlijk altijd beslissen een eigen Didier-blogske te gaan maken. Nie moeilijk, hoor, gewoon op het knopke "aanmaken" duwen en dan kunt ge u eigen kleurke en vormke kiezen...
Maar misschien is ook dat een flutbericht. Wijt het maar aan de hierbovengenoemde vermoeidheid...
Liefs
Heidi
PS Als je mijn mening vraagt rond een hangertje: zelf zou ik het niet doen...Mieke is in de bloemen, de vogels, het rijpende graan....niet in dat beetje as wat eventueel rond je nek hangt...maar uiteindelijk is ook dat een eigen beslissing...
Jammer genoeg was hier gisteren een jongetje al ziek aan het worden en heeft het vannacht helemaal doorgezet, snot, hoesten als een zeehond (tot net niet kotsen toe), koorts. Omdat ik daarvoor vreesde zijn we afscheid gaan nemen van Mieke vrijdag ... Kereltje ligt nu al de hele dag met koorts op de bank en dat voor een jochie van nog geen 2.
De hele dag heb ik naar de druilerige regen gekeken, in gedachten en op de klok kijkend denkend aan jullie, beseffend dat ik 'r zou gaan missen ondanks dat ik bijlange niet kan zeggen dat ik 'r kende zoals jullie deden! Ik moet zeggen dat ik een goed gevoel heb dat ik zo afscheid van Mieke heb kunnen nemen sereen, intiem ... Vond het mooi zo, nog even "gepraat". Het was goed zo, t'past ook meer bij me, zo in m'n eentje stilletjes afscheid nemen (allé, Lor was bij me en Mieke natuurlijk), P is achter mij even gaan praten met 'r terwijl ik dan bij de kleintjes bleef.
Didier, als je een rouwkaartje moest overhebben, hou je er eentje bij voor mij? En spreken we als de rust wat teruggekeerd is en de stilte te aanwezig moest zijn 's af? Dan nemen we jouw (en Shannon als ze bij jouw is) 's mee naar Rijsel naar de dierentuin messchien?!
Als de stilte te luid moest zijn, ik ben ook een nachtbraker, zit vast in de familie aan de kant van je moeder ;) ... Niet aarzelen hoor maar bellen!
Boerenbedrog of niet van een as-juweeltje durf ik me niet te luid over uit te spreken. NU (!!!!) zeg ik dat het mij niet zou aanspreken, MAAR t'gaat niet om mij en ik zit ook in de siutatie niet nu ... Messchien zou ik heel anders piepen moest ik in de situatie zitten. Messchien het veiligst gewoon het te doen of een kleine hoeveelheid assen mee te vragen voor thuis, dan kan je rustig bedenken en "voelen" waar jij je goed bij voelt! Volg je gevoel!!!! Niemand kan ik jouw plaats nu spreken daar, iedereen put troost en kracht op een andere manier, de ene schreeuwt en gilt en de andere staart stilletjes voor zich uit ... , enige dat ik met zekerheid kan adviseren is negeer je pijn niet maar ervaar ze. Wegstoppen moet je niet doen, nu niet en (veel) later ook niet. Vaak vind ik "sterkte" zo stom staan maar nu weet ik even niet wat anders nog verzinnen ...
Je nichtje ;)
Didier,
Allereerst wil ik je zeggen, luister niet naar al die negatieve commentaar, je bent een man uit de duizend, Mieke haar man uit de duizend!!!! De mis was de mooiste dat ik ooit heb gezien, geloof me, echt waar! Normaal kwamen we eten vanavond bij jullie, zo sterk was je om ons nog uit te nodigen, respect girl!!! Zal je missen meid! Didier, heel veel sterkte!!!
Didier, Heidi en de hele familie,
Het was een prachtige afscheidsmis met liedjes met een mooie betekenis. heel mooie foto's ook trouwens, ik heb afscheid kunnen nemen van haar, maar ze blijft wel altijd in mijn gedachten.
Ivm het hangertje ik zou het doen, er zijn al heel mooie verschillende soorten, er zit er waarschijnlijk wel eentje tussen die Mieke typeert. En natuurlijk kan je ook naar de natuur kijken en Mieke er in terugzien.
Ik ben heel blij dat de blog zal blijven bestaan, was vanavond al begonnen met het helemaal opnieuw te lezen, het was smorgens trouwens mijn eerst werk als de pc aanlag, ik putte er zoveel kracht en energie uit.Als Mieke zoveel optimisme had dan moest ik het ook wel hebben, als ik het moeilijk heb dan kan ik hier of daar een stukje teruglezen en kan ik de dag weer verder.
Mieke kon alles van haar afschrijven, mss heb je daar ook veel aan Didier? Want ook jouw vergeten we niet, he.
Rusten jullie nu maar wat uit want het was een moeilijke tijd, kom maar wat op jullie plooi nu.
Vele groetjes,
Jeffrey, Evi, Kyenna en Iliana
Didier, de woorden die mij nu het meest bijblijven zijn "ik was trots om mieke's man te zijn."
En terecht...integer mooi gezegd!
Wat heb ik pijn dat ik niet naar haar afscheidsfeest ben kunnen komen vanwege mijn voet. Het moet een dienst geweest zijn met een lach en een traan!
Weet je Didier...waar ik woon is er vorig jaar een vriend gestorven die ook maar 28 is geworden.
Zijn as is uitgestrooid...maar zijn vriend (ze waren dus homo maar maakt dat verschil?) heeft toch iets meegenomen (ongezien) om in een kokertje om zijn hals te hangen!
Mijn zoon is 5 jaar geleden gestorven en ik heb ook as in een hangertje...ik draag het niet zoveel maar het ligt altijd dicht bij mij en ik voel me dan nog meer verbonden met hem. Het is een persoonlijke keuze en ik kan je daar geen raad in geven.
Het is niet bemoedigend wat ik nu ga schrijven, maar iedereen zei tegen mij...je moet de dood van je zoon (17 jaar was hij) een plaats kunnen geven maar het heeft meer dan 2 jaar geduurd eer ik dat kon.
Wat was dat vroeg ik telkens...een plaats geven.
Nu is hij dicht bij mij...de mooie momenten primeren op de minder mooie...ik weet (voel) dat hij nu gelukkig is en dat is voor mij een manier om te aanvaarden dat hij niet fysiek meer bij mij is.
Ik vind het heel fijn dat je de blog van Mieke laat bestaan...een mooie ode aan haar ook al worden er geen berichten meer geplaatst!
Ik hoop wel dat je af en toe eens naar de reacties kijkt en zie dat er ook aan jou wordt gedacht. Ik persoonlijk vind het niet nodig dat je iedereen nog persoonlijk zou gaan bedanken om de woorden die ze hier of in mails hebben geschreven of op de dienst aanwezig was of hier een reactie schreef...je kan dit doen, maar zie het niet als een verplichting.
Ik vind het zo mooi dat jullie hebben gekozen voor kwaliteit en niet voor kwantiteit...het maakt ook jou zo bijzonder Didier...en je bent zeker niet de man na Mieke maar de man voor en achter Mieke!
Dit wou ik je even laten weten!
Wat de toekomst ook zal brengen...leef in Mieke's geest.
Dat zal je heel ver brengen.
Hallo,
Eerst en vooral wil ik je nogmaals heel veel sterkte toewensen.Geef en neem de tijd om alles een plaatsje te geven.
Om op je vraag te antwoorden of je een beetje as van mieke zou meenemen.
Ik weet het niet , of probeer het persoonlijk te bekijken.
Ik kan het me niet inbeelden hoe ik erover zou denken en ik denk dat je dat eigenlijk maar kan als je zelf in de situatie zit.
Dus moet je dit echt heel persoonlijk gaan bekijken.
Wat wil je zelf ?
Goed over nadenken en gewoon je hart volgen.
Sterkte
beste didier,
ik zou in ieder geval voor zo'n hangertje kiezen, misschien niet om dit constant aan mijn nek te hangen, maar gewoon om toch nog iets tastbaars van mieke bij me te hebben, het ene moment zul je hier misschien meer nood aan hebben dan het ander moment, maar als je er nood aan hebt, neem het uit de kast en neem het bij je.
in mijn geval denk ik ook dat ik zou zorgen voor zo'n hangertjes voor haar kindjes, die zijn nu nog te klein om hierover na te denken, later zullen ze er misschien wel heel tevreden mee zijn toch nog iets van hun mama bij zich te kunnen hebben...?
de blog...dat is ook volledig jou keuze, het is niet omdat we hier niets meer kunnen lezen of zien ivm mieke dat ze niet meer in onze gedachten zit, aan de andere kant, zoals zovelen zeggen, je kunt hier als het ware energie kopen wanneer je eens een slechte dag hebt.
mieke, vrouw van didier, het ga je goed aan de overkant, geniet van alle mooie dingen ginder, zonder pijn, zonder last van die verdomde K, waarschijnlijk kom jij ook daar tijd tekort?
didier, man van mieke, kijk vooruit, ga je gang, je gaat het zeker prima doen!
't beste!
Dag Didier,
In verband met het hangertje kan niemand je eigenlijk raad geven hé, dat is heel persoonlijk.
Misschien kun je dat hangertje laten maken en achteraf nog zien of je het draagt of niet doet, maar dan kan je in ieder geval nooit spijt krijgen dat je het niet gedaan hebt.
Sterkte
Dag Didier en dag Mieke.. dit is dan mijn laatste reactie hier..maar Mieke je bent in mijn hart altijd aanwezig meidje..
De hanger Didier.. ik zou dat niet doen..om dezelfde reden als Heidi aangeeft...
dankjewel
Hoi Didier,
Ten eerste wil ik toch ook zeggen, je bent niet de man na Mieke, maar de man voor en na Mieke. Ook die zin : ik was trots om mieke's man te zijn blijft bij mij hangen. Van dat hangertje vind ik een héél goed idee. Zo heb je toch het gevoel dat je Mieke nog kort bij je hebt. Maar het is een persoonlijke beslissing, ik zou het zeker doen.
Ik heb vandaag iets over Mieke op mijn blog geplaats, uit eerbetoon aan Mieke. Heb ze wel niet persoonlijk gekend, maar ik volgde wel haar blog elke dag, ik zal haar enorm missen : haar manier van schrijven, haar humor, haar optimisme, ik trok me daar dikwijls aan recht. Wat er nu op mijn blog staat is mijn manier om afscheid van haar te nemen.
Ben blij dat haar blog blijft bestaan, maar kan me voorstellen dat jij niet wilt blijven schrijven.
Nog veel sterkte met alles
groetjes Sabine
Ik ben de moeder van Elly ,en wat zij schrijft denk ik dat het een goede oplossing is.
Nog veel sterkte voor de komende jaren zonder je lieve Mieke!
Beste Didier,
Diep respect voor jou, het is niet niks om degene die je zo lief is kwijt te geraken. Verontschuldig je niet, het is een achtbaan van emoties waar je doorheen gaat en dat is begrijpelijk. Ik vind het fijn te horen dat je de blog niet verwijderd. De kracht en positiviteit van Mieke die eraf straalt zal wellicht lotgenoten net dat extra beetje kracht geven. Weten dat je niet alleen bent in je strijd. Wat het hangertje betreft, doe wat je hart je ingeeft en wat voor jou goed voelt. Er zijn zoveel meningen en gedachtes, maar uiteindelijk moet het jouw beslissing zijn. Ik wens je het aller- allerbeste voor de komende periode. Hou moed en put vooral uit de mooie herinneringen aan Mieke.
Beste Didier
De zon schijnt, Mieke lacht naar je, haar manier om te zeggen dat het goed met haar gaat.
Ivm met zo'n as-hangertje, zal je zelf wel aanvoelen of je behoefte hebt aan zoiets tastbaars.
Je kan bv ook op termijn voor jou en de kidneren een hanger of ring of armand laten maken met een tekstje in dat met Mieke te maken heeft.
Je hebt aan schatkist aan mooie herinneringen!
Ik heb bewondering en respect voor de liefde tussen jou en Mieke en de kracht die jullie daaruit geput hebben.
Veel sterkte.
Beste Dieter en familie.
Jammer genoeg konden mijn ouders en ik niet aanwezig zijn op de begrafenis. We waren nog op reis. We wensen jullie heel veel sterke in deze moeilijke periode nu. Spijtig dat zo een moedige vrouw de wereld zo vroeg moest verlaten.
Emelie Carnel en familie. ( vroegere buren van in Roeselare, Langemarktstraat )
Dag Didier,
Je zou inderdaad zo`n hangertje kunnen laten maken,het is een manier om een beetje van Mieke bij je te dragen.
Maar ik persoonlijk zou het niet doen.
Een buurvrouwtje van mij is op precies dezelfde leeftijd als Mieke overleden aan dezelfde ziekte.
Sindsdien draagt haar man hun trouwringen aan een kettinkje.
Dit is echt iets van hun samen.
Omdat ikzelf ook kanker heb zit ik wel eens na te denken over bepaalde dingen.
Voor mijn kids wil ik binnenkort kettinkjes laten maken met mijn naam.
Mijn vriend is geen ketting-of ringenmens,maar voor hem heb ik zòveel truien gemaakt......hij zal me altijd om zich heen "dragen".
(moet bijna lachen om die zin).
Didier,maak je eigen keuze,doe wat jou goed lijkt.
Alle goeds gewenst voor jou,Shannon,de kindjes,Heidi en verdere familie.
Mandy.
dikke knuffel voor jou man!
Je bent in mijn gedachten en hoort nog van me hoor!
en wat het hangertje betreft, ik sluit me aan bij Elly, dan kan je nog zien wat je doet... ben er zeker van dat je de juiste keuze gaat maken, omdat het jouw keuze zal zijn...
liefs, ook aan Shannon!
Dag Didier,
Het was een mooie en vooral serene viering gisteren. Heidi, je hebt dat zeer goed gedaan en ook de priester was treffend in zijn homilie. Ik was erg ontroerd. De foto's en video waren uiteraard zeer emotioneel maar toonden Mieke zoals ze was. Het laatste beeld op de video waarop Mieke naar ons zwaait was voor mij een boodschap dat het goed met haar gaat nu en dat ze gelukkig is zonder zorgen, pijn en die verrekte ziekte!! De blog ga ik missen en laat misschien af en toe nog eens weten hoe het met je gaat. Een bemoedigend woord of gebaar kan wonderen doen op moeilijke momenten. In gedachten steeds bij jullie!!
Valérie
ik keek naar het programma hart voor mekaar met m'n mama toen pas besefte ik eigenlijk dat het zeer moeilijk moet zijn als je dat hebt
maar AMAI ik zou het niet kunnen nog zo opgewekt zijn en zin hebben in het leven ik wens jullie nog veel sterkte en beterschap toe
Ik zou dat hangertje met as houden als herinnering, je draagt Mieke voor altijd in je hart, maar ikzelf zou dat persoonlijk ook wel doen, een hangertje met as. Is zeker geen boerenbedrog, dan heb je nog Mieke dicht bij jou, tegen je lichaam. Dus doen!
En ik heb evenveel bewondering voor jou als Mieke, want je bent enorm opgetogen hoor, dikke pluim! Nog veel sterkte voor jullie allemaal en dikke knuffel van ons!
groetjes Nathalie
ik heb het verhaal in flair gelezen, was direct gepakt door haar verhaal, door haar sterkte en moed, maar ook haar verdriet en angst. Ik wou haar dit laten weten via dit blog.. helaas ben ik te laat. Nog veel sterkte aan al haar die haar hebben gekend en lief hebben gehad en moge ze altijd een stukje verder leven in jullie hart.
Didier,
Het was een waardige afscheidsviering voor Mieke, zoals zij het zelf zou hebben gewild : met prachtige bloemen, mooie muziek, pakkende beelden, veelzeggende teksten en vooral veel mensen die bij haar waren.
En Didier, je was en je blijft voor altijd de man "naast" Mieke.
Marijke
Veel sterkte de voldgende dage, maanden,jaren Diedier en kids.
Geen woorden. En zo sterk voorgelezen op Mieke's uitvaart.
Liefs
Een reactie posten