Lieve Zussemie,
Vanmorgen op mijn blogje een lied voor jou geplaatst. Vond dat het ook hier thuishoorde...
Na vandaag zal ik hier zelf niets meer schrijven. Ik beloofde je dat ik hier verder zou schrijven als jij het niet kon.
Na vandaag ligt het schrijven van jouw levensverhaal echter niet meer in onze handen.
De afscheidsviering was troostend, te zien hoeveel mensen om je heen stonden, nog troostender.
En net zoals vanmorgen, wil ik graag met iedereen samen naar dit liedje luisteren...
Lieve zus: ik heb je graag gekend!
Heidi
7 opmerkingen:
dikke knuffel, reuzekrop in de keel...
het ga jullie goed...
lieve groeten
Annick
Ik heb zojuist het artikel in flair gelezen en ik kwam even kijken hoe het met haar gaat. Dit had ik echt niet verwacht en ik ben ervan geschrokken. Ik had gedacht dat jullie nog iets meer tijd met elkaar mochten doorbrengen. Ik ben er echt kapot van en wens jullie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Groetjes,
Wendy, jan, wout en ward
ik zou hier nog zoveel willen zeggen, te veel misschien om alles netjes op een rij te krijgen, dus worden het gewoon wat losse flarden
wij hebben het er hier gedurig over dat het niet eerlijk is dat mieke ons werd ontnomen, mensen toch, mieke heeft nu al 5 dagen geen pijn, geen last meer, niet meer geconfronteerd met haar ziek-zijn, medicatie, misselijkheid en noem maar op, wat een heerlijk gevoel moet dit nu niet voor haar zijn? wij zijn haar nu inderdaad kwijt, ze is niet meer tastbaar, maar toch ...
enkele weken schreef ik hier dat de mooiste bloemen vaak het eerst geplukt worden, mieke is hier hét voorbeeld van!
haar kids en "haar" didier, die hebben voortaan een beschermende hand boven zich, mieke zal ongetwijfeld over hen waken, wat een heerlijk gevoel toch?
ook mieke, jij aan de overkant, je bent ook niet alleen, we zijn bij jou, al is het in gedachten, we laten je nooit helemaal los!
en toch wil ook ik hier ne keer vloeken: VERDOMME, en de zoveel gestelde vraag: WAAROM?
nooit krijgen we hier een antwoord op, maar moet dit wel?
didier, koester alle fijne herinneringen aan je fantastisch vrouwtje, blijf niet bij de pakken zitten, maar huil, lach, zing, dans, dat is toch wat mieke van je verlangt?
hou je sterk! je staat er niet alleen voor!
Vanaf ik hier kwam lezen, heeft Mieke me vele inzichten gegeven, heeft Mieke me doen "leven in het nu".
Lieve Mieke,
vanaf vandaag kijk je mee over onze schouders en waak je erover dat we nog steeds blijven genieten en nog steeds blijven "leven in het nu".
Bedankt Mieke voor al wat je deelde met ons hier op je blog.
Vaya con dios.
Didier, Heidi en familie,
Het was zo een mooie "afscheidsmis".
Wou jullie nog even deze mooie tekst meegeven:
Those we love, don't go away
they walk beside us, every day
unseen, unheard,
but always there,
still missed, still loved, still very dear !!
Dikke knuff
Ik denk dat we Mieke haar naam nog vaak zullen lezen via jou eigen blog.
Ze blijft in mijn gedachten,al kenden we elkaar niet.
Als lotgenote voel je tòch een band die niet kan worden verbroken,ondanks dat we afscheid hebben moeten nemen van Mieke.
Een prachtig lied heb je uitgezocht!
Ik ken het,maar voor mij wordt het nu toch een beetje Mieke haar lied.
Alle sterkte gewenst voor de komende tijd,het ga je goed.
Mandy.
hele dikke knuffel, en bedankt voor alles... liefs en tot gauw
Een reactie posten