zondag 12 juli 2009

3 maand,1/4 van een jaar.. pffft ...

Ik ga het kort houden maar wou dit met jullie delen ....
Ik heb dit gedicht van elke gekregen. (een schat leren kennen via mail)

Voor mieke :

Samen waren wij één
met elk een vleugel
konden we vliegen overal heen.
Maar nu ben je weg,
uit mijn leven voorgoed,
en ik wéét dat ik zonder jou verder moet
dus ik eet en ik slaap en soms lach ik wel weer
maar vliegen ...
nee, dat kan ik niet meer

Slaapwel allemaal, morgen terug fris en monster en geniet van jullie vakantie

Voor veerle : vlieg NU en geniet ervan ..

8 opmerkingen:

Tricky zei

hey man,
denk extra aan je vandaag...
en wat geeft dat gedichtje goed weer hoe jij je voelt hé...
knuffel
tricky
ps: ze geven mooier (pick-nick?!)weer voor morgen...

Shirley zei

Wat een prachtig gedicht!

Anoniem zei

Hey Didier,

Het ontroert me echt waar dat je het zo'n mooi gedicht vindt,en ja,alweer 3 maanden,...de tijd staat soms stil maar tikt ook weer zo verdomd snel!Mieke,vandaag denken we hier allemaal extra aan jou en ik ga echt mijn best doen je plaatsje te komen bezoeken,maar je bent eigenlijk nog altijd aanwezig,situaties waar ik denk: kop op,Mieke kon dat ook aan!Ik hoop echt dat je hierboven weet dat deze blog mensen enorm veel moed geeft..en dat je ventje trots op je is!
Bedankt Mieke!

Elke uit Vilvoorde...

Lucretia zei

Hallo Didier,
af en toe kom ik hier lezen... Mieke is niet meer maar ze blijft wel in mijn gedachten.
Een prachtig gedicht; het geeft me kippenvel.
Ik wens jou veel moed en kracht toe zodat je de zware dagen dragen kan.
Groetjes,
Lucretia

Do zei

Hallo Didier,
Op cactusfestival was het eerste liedje dat Tracy Chapman zong : Say Halleluya.... even kwam alles weer héél scherp terug.... Ik heb aan jullie gedacht ! En gehoopt dat Mieke mocht meegenieten... er fonkelden sterretjes.... en hopen dat alles toch beetje ok met jou is.... greetzzz D:-)

Anoniem zei

Tja, ook ik hoor tot de vasthoudende groep van blijven komen kijken. En blij weer van je te horen, omdat je ons verder met Mieke verbindt. Zij genoot onze bewondering, jij geniet die nu, en samen denken we aan haar, praten en vertellen we over haar, meer dan je voor mogelijk houdt. Ik mis haar hihi en nam me voor dat zelf meer te gebruiken, ter ere van haar, maar bij haar klonk dat beter.
Didier, ik wou je gewoon wensen te leren vliegen met een vleugel, Mieke draagt de andere kant _ weliswaar onzichtbaar _ toch wel mee. Vertrouw maar op haar, al is dat coming home net iets teveel van het leven gevraagd. Just go on, met haar vleugel naast je, en leef je leven weer verder. Toch zo makkelijk gezegd, hé, ik weet het, maar meen het hoe dan ook toch.
g-riet-ings.

Marie Ann zei

Lieve Didier
Een gedicht dat perfect omschrijft wat je voelt geeft troost;en troost heb je nodig om dit grote verdriet te verwerken. Ik ben blij dat je lieve vrienden hebt die je troosten.
Liefs
Marie Ann

Anoniem zei

Dag Mieke,

Ben niet naar je plaatsje kunnen komen,maar ik kom toch even naar hier want dit is toch ook nog altijd jouw plaats...

Je ventje mist je en we zouden hem zo graag eventjes dat gemis willen ontnemen maar de leegte die je achterlaat kan niemand terug invullen.

Dus daarom Mieke,geef van hierboven even een duwtje en blaas hem wat extra energie toe...



Groetjes en bedankt voor de warme zonnestralen tijdens mijn vakantie...heb bij het kijken naar de zonsondergang aan zee aan je gedacht...

Elke uit Vilvoorde